In de Argentijnse tango heeft het arrangement sinds de jaren '30 een belangrijke rol gespeeld. De leiders van de orquestas típicas (grote tango-orkesten) hadden voortdurend bewerkingen nodig van bestaande en nieuwe tangos. Befaamde arrangeurs zoals Argentino Galván, Ismael Spitalnik of Hector Stamponi schreven in hoog tempo voor verschillende orkesten. Zelfs Astor Piazzolla verdiende in de jaren '60 zijn brood met arrangementen voor de orkesten van Aníbal Troilo en José Basso.

Van al dat materiaal is heel weinig bewaard gebleven, en originele partituren uit de gouden tijd van de tango zijn nauwelijks beschikbaar. Het is dan ook heel gebruikelijk om de opnamen van de orkesten uit de jaren '30, '40 en '50 te transcriberen, dat wil zeggen op basis van de geluidsopnamen de originele partijen te reconstrueren. Het kost de nodige tijd om zo'n transcriptie uit te voeren.

Ik heb me gespecialiseerd in het arrangeren voor tangogroepen. Naast het noteren van de juiste noten ben ik heel precies in het opschrijven van de articulatie en fraseringen, de ritmes en de dynamiek - zaken die in Argentinië meestal niet worden genoteerd. Die precisie maakt het spelen van authentieke tangostijlen voor (amateur)musici veel toegankelijker. Mijn partituren bevatten een degelijke streekvoering voor de strijkerssectie, een overzichtelijke opzet van de partijen en uiteraard getransponeerde partijen voor eventuele houtblazers.